மீண்டும் கண்மணி

நான்தான்

அதே கண்மணி;

அன்பின் கண்மணி

நான்

காரிருளில் புதைக்கப்பட்டேன்;

கதவுகளுக்குப்

பின்னால் அடைக்கப்பட்டேன்

என்னைச்

சுற்றிலும் கடுங்கருமை;

அதுவும்

அவனைத்தான் நினைவூட்டியது

அவனில்லை

அவனருகில் நானில்லை;

அந்த நறுமண நாட்களுமில்லை

சொல்லில்லை

சொல்லாமல் பொருளில்லை;

சூரியனின் உதயம் கிழக்கிலில்லை

போய்விட்டான்

எனைவிட்டு எங்கோ போய்விட்டான்;

காணா தூரம் காணாமல் போய்விட்டான்

எங்குப்போனாலும்

என்னிடம் மறக்காமல் சொல்வாயே;

இன்று மட்டும் எங்கே போனாய்?

நீ

அழைத்தால் நான் வராமலிருப்பேனா?

உயிரழைத்து உடல் மறுக்குமா?

நீ

கதைக் கதையாய் கதைப்பாயே;

அந்தக் காற்றிலுமுன் வாசமில்லையே?

ஐம்புல னிருந்தும்

என்ன புண்ணியம்?

அவனருகில் நானில்லை;

என்னருகில் அவனில்லை

கடவுளாம் கடவுள்

குருட்டுக் கிழவன்

இத்தனை நடக்கிறதே..

எதாவது கண்டுக்கொள்கிறானா?

படைத்துவிட்டால் போதுமா?

பாதுகாப்பதற்கு காசு வேண்டுமா?

விதைத்துவிட்டால் போதுமா?

விளைச்சலாக்க யார் வருவான்?

ஏழைக்கு

என்று உதவியிருக்கிறாய்?

எனக்கு மட்டும்

உதவிடவாப் போகிறாய்?

கண்ணெதிரே நிற்காதே;

கடுங்கோபம் வரும்முன்

காணாமல் ஓடிப்போ

ஜுஜ்ஜிமா..

அழாதடா செல்லம்..

அம்மா இங்கதான் இருக்கேன்ன்...

என்ன

கேட்கிறீர்கள்?

இறந்தவள்

எப்படி மீண்டும்

வந்தாலென்றாக் கேட்கிறீர்கள்..?

கொஞ்சம்

பொறுத்திருங்கள்; குழந்தை அழுகிறது

கொஞ்சம் பசியாற்றிவிட்டு வருகிறேன்.

தொடர்ச்சி:

     3. கண்மணி: பிழைத்த கதை

     4. கண்மணி: மாதவமிக்க மாதவி

முந்தைய பதிவு:

     1. அன்பின் கண்மணி